مقام عشق

نظر

بی تو هوای خیمه ما سرد می‌شود

رنگ رُخ سه ساله‌ی من زرد می‌شود

خورشید انعکاس وجود نجیب توست

این دایره نباشی اگر سرد می‌شود

این حلقه‌های گریه‌ی سر در گم و غریب

زنجیر آهنی و پر از درد می‌شود

دامان کودکانه‌ی یک دختر نجیب

بی تو اسیر آتش نامرد می‌شود

بر گِرد توست گردش سیاره‌ی زمین

هر جاذبه بدون تو ولگرد می‌شود

رفتی و روز روشن ما در مسیر شام

دنبال صبح ِ روی تو شبگرد می‌شود

 

"رضا جعفری"

 


نظر

 

جلوه‏های ویژه عید غدیر از منظر امام رضا علیه‏السلام

در فضیلت این ایام همین بس که امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیه‏السلام فرموده است:

«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَیَّامٍ إِلَی اللَّهِ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَی خِدْرِهَا قیلَ ما هذِهِ الاْیّامُ قالَ: یَوْمُ الاْءَضْحَی وَ یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ یَوْمُ الْغَدِیرِ وَ إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ بَیْنَ‏الاَْضْحی وَ الْفِطْرِ وَ الْجُمُعَةِ کَالْقَمَرِ بَیْنَ الْکَوَاکِبِ وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی نَجَافِیهِ اِبْرَاهِیمُ الْخَلِیلُ مِنَ النَّارِ فَصَامَهُ شُکْرا للَّهِ وَ هُوَ الْیَومُ الَّذِی اَکْمَلَ اللَّهُ بِهِ الدِّینَ فِی اِقَامَةِ النَّبِیِّ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله عَلِیّا اَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ عَلَما وَ اَبَانَ فَضِیلَتَهُ وَ وَصَاءَتَهُ فَصَامَ ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ اِنَّهُ لَیَوْمُ الْکَمَالِ وَ یَوْمُ مَرغَمَةِ الشَّیْطَانِ وَ یَوْمُ تَقَبُّلِ اَعْمَالِ الشِّیعَةِ وَ مُحِبِّی آلِ مُحَمَّدٍ؛( مسند الامام الرضا علیه‏السلام ، ج 2، صص 17 ـ 18)

«در هنگام قیامت، چهار روز را آرایش کرده نزد خدای سبحان می‏آورند؛ چنان که عروس را [در شب زفاف] به حجله می‏برند. از حضرت پرسیده شد: این ایام کدام‏اند؟ فرمود: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدیر است. و روز «غدیر» بین روزِ فطر و روز جمعه مثل ماه است در میان ستارگان. آن روزی است که حضرت ابراهیم خلیل علیه‏السلام از آتش نجات پیدا کرد و روزه گرفت و از خدا تشکر کرد. روز غدیر روزی است که خداوند به وسیله آن دین را کامل کرد و پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله علی علیه‏السلام را به عنوان امیرالمؤمنین معرفی کرد و فضائل وی را برشمرد و جانشین بودن وی را [از طرف خدای سبحان به همگان] اعلام کرد و به میمنت این روز، روزه گرفت؛ چرا که روز کمال است و روز ناامیدی شیطان و روز قبولی اعمال شیعیان و دوستداران آل محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله است.»

در فرهنگ غنی اسلامی، عید غدیر از ویژگی خاصی برخوردار است و از ایام الله شمرده شده است. در این روز، نعمت ولایت بر بشریت

ارزانی داشته شد. بنابراین، به میمنت این روز فرخنده و مبارک، دستور عبادات و انجام مراسم مخصوص از ناحیه معصومین: صادر شده است.

در اینجا یکی از برنامه‏هایی را که توسط حضرت رضا(ع) اجرا شده است، بیان می‏کنیم:

«فیاض بن محمد گفته است: در سال 256 (ه .ق) در روز غدیر خدمت امام رضا(ع) رسیدم. جمعی از خواص شیعیان منزل آقا بودند. حضرت آنان را برای افطار نگه داشت. سپس دستور داد تا غذا، گندم، صِلِه (پول)، لباس، کفش و حتی انگشتر برای خانواده‏های آنان ببرند. با ارسال هدیه و کادو شادی را به خانه‏های آنها برد و اوضاع و احوال آنان را تغییر داد و با این بذل و بخششها، آنها را خوشحال کرد تا آنان وسائل کهنه را کنار بگذارند و یادآوری کرد که اینها به میمنت فرا رسیدن روز غدیر است.»(الغدیر، ج 1، ص 287)

سفارش امیرمؤمنان(ع)

یکی دیگر از جلوه‏های ویژه روز عید غدیر، احسان و نیکی به دیگران، از جمله به خانواده و برادران دینی است. در این خصوص، امیر بیان حضرت علی علیه‏السلام چنین سفارش کرده است:

«معاش خانواده‏تان را توسعه دهید! به برادرانتان نیکی کنید! شکر گزار نعمتهای الهی باشید! با خوشحالی و چهره شاداب همدیگر را ملاقات کنید! انفاق یک درهم در این روز، مساوی است با دویست هزار درهم. هر که در این روز مؤمنی را افطاری دهد، مانند کسی است که ده «فئام» را افطار داده باشد.

شخصی از امیرالمؤمنین پرسید «فئام» چیست؟ حضرت فرمود: هر فئام عبارت است از دویست هزار نبی، صدیق و شهید. پس اگر فردی چند نفر از اهل ایمان را افطار دهد، چه پاداشی خواهد داشت! برای چنین فردی من از جانب خدا ضامن می‏شوم که دُچار فقر و کفر نشود.» (اقبال الاعمال، ابن طاووس، ص 443)


 

راه توسل به معصومین علیهم السلام

مطلبی که مدتها ذهنم را مشغول خود کرده بود این بود که از بزرگی شنیدم که فرمود: برای توسل به معصومین در هر امری باید از راهش وارد شد، مثلاً در امور دنیوی به امام جواد(ع) متوسل شوید.

خلاصه مطلب اینکه در همین روزها بود که این مطلب را در سایت صالحین خواندم و به نظرم رسید جهت اطلاع و استفاده مخاطبین فرهیخته وبلاگ آن را درج نمایم؛ امیدوارم که ما را از دعای خیر خود بی‌نصیب نگذارید.

با تشکر

ابوالوفاء شیرازی می گوید:

«در زندان ابوعلی الیاس، با وضع سختی اسیر بودم و برایم معلوم شد که او قصد کشتن مرا دارد؛ لذا شکایت را نزد خداوند تبارک و تعالی بردم و مولای خود ابی محمد علی بن الحسین، زین العابدین علیه السلام را شفیع قرار دادم.

در این بین به خواب رفتم. در عالم رؤیا رسول خدا (ص) را زیارت کردم. حضرت فرمودند:

نه به من و نه به دخترم و نه به دو پسرم (امام حسن و امام حسین علیهما السلام) برای مادیات متوسل نشو؛ بلکه برای آخرت و آنچه از فضل خدای تعالی امیدواری، به ما متوسل شو.

و اما ابوالحسن (امیرالمؤمنین)، برادرم، او انتقام تو را از کسی که به تو ظلم نموده می گیرد.

عرض کردم: یا رسول الله، آیا مگر به فاطمه علیها السلام ظلم نکردند؛ ولی ایشان صبر کرد؟ و میراث شما را غصب کردند؛ اما صبر نمود؟ پس چطور انتقام مرا از کسی که ظلم نموده، می گیرد؟

حضرت از روی تعجب نظری به من کردند و فرمودند:

این موضوع عهدی بود که من با او بسته بودم و فرمانی بود که من به او داده بودم و برای او کاری جز بپا داشتن آن پیمان جایز نبود. او هم حق را ادا کرد. و وای بر کسی که متعرض دوستان و شیعیان ما شود. ( زیرا امیرالمؤمنین علیه السلام انتقام او را می گیرد.)

اما علی بن الحسین، برای نجات از سلاطین و شر شیاطین.

و محمد بن علی و جعفر بن محمد، برای آخرت، { به روایتی آنچه از طاعت خداوند و رضوان او بخواهی }

اما موسی بن جعفر، عافیت را به وسیله او بخواه.

و اما علی بن موسی، برای نجات. { به روایتی نازل شدن رزق }

اما علی بن محمد، برای قضای نوافل و نیکی برادران دینی و آنچه از طاعت خداوند عزوجل بخواهی.

و حسن بن علی، برای آخرت.

و اما الحجة، هرگاه شمشیر به محل ذبح تو رسید ـ حضرت با دست به سوی گلوی خود اشاره فرمودند ـ به او استغاثه کن؛ به درستی که او درمی یابد و فریادرس و پناه است برای هر کس که استغاثه کند و بگوید:

«یا مولای یا صاحب الزمان انا مغیث بک»

همان لحظه دیدم شخصی از آسمان فرود آمد که سوار بر اسب است و در دست خنجری از نور داشت.

عرض کردم: مولای من شر آن که مرا اذیت می کند، رفع کن.

فرمود: کار تو را انجام دادم.

صبح شد، الیاس مرا خواست و گفت: به چه کسی استغاثه کردی؟

گفتم: به آنکسی که فریادرس درماندگان است. »

سایت صالحین  www.salehin.com