سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مقام عشق

نکاتی ناب از شهید استاد مطهری

 

استاد مطهری درباره اخلاص می فرماید :

«کار برای خود کردن نفس پرستی است ، کار برای خلق کردن بت پرستی است ، کار برای خدا و برای خلق کردن شرک و دوگانه پرستی است ، کار خود و کار خلق برای خدا کردن توحید و خداپرستی است .‌»    

 

استاد مطهری در نامه ای به یکی از فرزندانش می نویسد :

« حتی الامکان از تلاوت روزی یک حزب قرآن که فقط پنج دقیقه طول می کشد ، مضایقه نکن و ثوابش را هدیه روح مبارک حضرت رسول اکرم (ص) بنما که موجب برکت عمر و موفقیّت است ان شأ الله . »

 

همسر استاد در مورد ایشان می گوید :

«استاد مطهری با لباس خانه نماز نمی خواند . حتی برای نماز صبح لباس می پوشید ، عمامه بر سر می گذاشت و خودش را برای نماز آراسته و آماده می کرد . این حالت آمادگی قبل از نماز مسلماً ـ تأثیر بسزایی دارد . »    

 

مقام معظم رهبری می فرماید :

«این مرد نیمه شب تهجد با آه و ناله داشت ، نماز شب می خواند و گریه می کرد ، به طوری که صدای گریه و مناجات او افراد را از خواب بیدار می کرد اتاق ایشان وضعیت خاصی داشت یک « الله » بود که با نئون سبز یا این شب نماها نوشته شده بود و فقط در شب جلوه داشت و مشخص می کرد که استاد همان نیمه شب ها که مشغول ذکر خدا هستند و ذهنشان هم به یاد خداست ، می خواهد از همه حواس خود نیز استفاده کند . »

 

 


چه کنیم تا روح ما بزرگ و ظرفیّت ما زیاد شود؟

حضرت على‏علیه السلام به همام مى‏فرماید: «عَظُمَ الخالِقُ فى أنفسِهم و صَغُر ما دون ذلک» یعنى چون خداوند در روح آنها عظمت دارد، غیر خدا هرچه باشد کوچک جلوه مى‏کند. تا وقتى روى زمین هستیم، یک هکتار زمین براى ما بزرگ است، امّا اگر سوار هواپیما شدیم هرچه هواپیما بالاتر برود، این قطعه زمین براى ما کوچک‏تر مى‏شود.

اگر توجهى به پولهاى موجود در بانک بکنیم، سرمایه خود را ناچیز خواهیم دید. اگر به تسبیح گفتن همه موجودات توجه داشته باشیم، گفتن چند «سبحان اللّه» را چیزى نمى‏دانیم. اگر به کتابخانه‏هاى بزرگ و مهم دنیا نگاه کنیم، مطالعه چند کتاب ما را مغرور نخواهد کرد.

وقتى به امام سجادعلیه السلام گفتند: چرا اینقدر عبادت مى‏کنى؟ فرمود: عبادت من کجا و عبادت علىّ‏بن ابیطالب کجا!

خداوند در قرآن به پیامبرش مى‏گوید: یادى از سختى‏هاى انبیاى گذشته کن تا سختى‏ها براى تو آسان و سبک شود. آرى، اگر به پشت سر نگاه کنیم و راه رفته را ببینیم مغرور مى‏شویم، باید به راه نرفته نظر دوخت تا به فکر رفتن بیفتیم.