خاطرات شیرین
اگر ترکیدی ما را هم شفاعت کن
التماس دعا گفتن خیلی معمول بود. خصوصاً به بچه‌های اهل عبادت و سیرو سلوک و ریاضت. واقعاً هم التماس بود و هم دعا بود. مثل قول شفا گرفتن بچه‌ها از هم خصوصاً در شب عملیات گفتن ما را هم شفاعت کن دیگر جزو طبیعت و عادت بچه‌ها شده بود روی همین اصل اگر به کسی هم بر می‌خوردند که اگر با میل و رغبت غذا می‌خورد و به نظر می‌آمد که دارد حرص می‌زند، یکی از بچه‌ها در حضور بقیه رو به شخص می‌کرد و می‌گفت: ترکیدی ما را هم شفاعت کن اخوی اینجوری باید التماس دعا گفت و شفاعت کرد! و بچه‌ها می‌خندیدند و او هم اصلاً به روی مبارک نمی‌آورد و ناراحت نمی‌شد و بعضاً می‌گفت: روی چشمم، باشه، حتماً.