خبرگزاری فارس – حجت شعبانی: رسانه‌ها بخشی از فرهنگ اجتماع هستند که کارکرد اصلیشان حفظ ارزش‌ها‌ی فرهنگی و انتقال مفاهیم و میراث و سنن است به عبارتی انتقال‌دهنده هویت‌های ملی جامعه هستند که در این میان تلویزیون در صدر قرار دارد.
نقش ویژه و بی‌بدیل تلویزیون در جریان سازی فرهنگی جامعه غیرقابل انکار است و بسیاری از مسائل فرهنگی، اجتماعی از این طریق به جامعه تزریق میشود.
امام خمینی(ره) درباره نقش و جایگاه تلویزیون می‌فرمایند: «اهمیت رادیو ـ تلویزیون بیشتر از همه است. این دستگاه‌ها دستگاه‌های تربیتی است؛ باید تمام اقشار ملت با این دستگاه‌ها تربیت بشوند؛ یک دانشگاه عمومی است. دانشگاه‌ها دانشگاه‌های موضعی است. این یک دانشگاه عمومی است یعنی دانشگاهی است که درتمام سطح کشورگسترده است. باید از آن، عمل دانشگاه را، به آن اندازه‌ای که میشود، استفاده کرد.»
به‌همین خاطر رسالت فرهنگی تلویزیون به‌مراتب سنگین‌تر و خطیر‌تر از سایر رسانه‌هاست.
برخی مواقع حرکت‌های خزنده درصدا و سیما دیده میشود که باید هیئت‌های نظارت بر شبکه‌های صدا و سیما به دقت بر پخش و تولید برنامه‌ها نظارت داشته باشند.
ضمن قدردانی از تلاش‌های کارگردان، تهیه کننده و عوامل برنامه طنز محور و جذاب خندوانه و خنداننده‌شو و صرف نظر از هدف اصلی آن ــ که شاد کردن دل مردم عزیزمان بوده که از واجبات است ــ این یادداشت، به اشکالی دیده نشده در این برنامه که "عدم نظارت کافی" بود می‌پردازد.
پنجشنبه گذشته در فینال برنامه طنز محور و جذاب خنداننده‌شو که در سالن همایش‌های برج میلاد، و با حضور خانواده‌های زیادی به روی آنتن رفت دقیقه 9 استندآپ کمدی درویشان پور دیالوگی گفته شد که این دیالوگ را با هم بخوانیم:
یوسف خطاب به میثم درویشان پور: امشب سالگرد ازدواج من و خانومم هست
پویان (پسر) منم حساسه. شب تنها نمی‌خوابه اگر اشکال نداشته باشه تو اینجا بمون پیشش .... من و مامانش .... (تفهیم مطالب برای حاضرین با اشارات دست)
جبران می‌کنم برات.
گفتم یوسف کجا می‌ری؟!
یوسف: اومدم خانوم!!
میثم: بعد فهمیدم برای چی منو دعوت کرده بود!!!
سئوال اینجاست که اشکان خطیبی و مهرداد نعیمی که به قول خودشان وظیفه روتوش و پررنگ‌تر کردن خط و ربط متن درویشان‌پور را داشتند چرا به این قسمت متن توجه نکردند!!! هرچند که این نمونه ساده ای مطالب خاص و دارای مفاهیم نامناسبی است که در اجراهای کمدین ها به آن اشاره کردیم و مطالب سخیف دیگری نیز در قسمت های قبل مطرح شد که تکرار آنها جایز نیست.
از آنجا که همه از هر سن و جنس و موقعیتی به ویژه نوجوان و جوان نوعی بیننده و مخاطب این گونه برنامه‌ها هستند و از میان کاراکترهای تلویزیونی برای خود الگوبرداری می‌کنند. این چه مطلبی بود که مطرح شد و هیچ کس ایراد نگرفت!!
یا اجرای استندآپ کمدی توسط خانم‌ها در مراحل قبل این برنامه؛ نوجوان و جوان ایرانی و انقلابی را در دو راهی عجیبی گرفتار می‌کند. از یک سو مراجع عظام و روحانیت معزز به مؤمنین تعلیم داده و یادآوری می‌کنند که این نوع ارتباط با نامحرم اشکال دارد و از سوی دیگر صدا و سیما علناً خلاف این دستورات دینی را تبلیغ می‌کند. در واقع اینگونه برنامه‌ها، آنچه را که روحانیت در برنامه‌های سمت خدا و بیان احکام رشته‌اند پنبه کرده و زحمات دلسوزان جامعه را از بین می‌برد.
جوان از یک طرف در سبک زندگی علوی می‌شنود که امیرمؤمنان على(ع) به زنان جوان ابتدا سلام نمىکرد و مى فرمود: مى‌ترسم از شنیدن پاسخ سلام آنها در دلم چیزى وارد شود که ضررش از ثواب سلام دادن بیشتر باشد. بعد در برنامه‌های این‌چنینی شاهد ادا و شکلک‌درآوردن خانم‌ها برای مخاطب از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی است و این تعارض را چگونه بایستی هضم کرد.
جوان مؤمن انقلابی جامعه انتظار دارند که صدا و سیما به عنوان «دانشگاهی عمومی برای هدایت و تربیت مردم» برنامه‌های فاخر، شاد و آموزنده‌ای تولید کند و سبک زندگی اسلامی را به آنان یاد دهد، نه اینکه خدای نکرده مردم و جوانان در اثر نگاه به برنامه‌های این رسانه، منحرف شوند.
لینک یادداشت در خبرگزاری فارس
لینک یادداشت در خبرگزاری بسیج