به بهانه هفته مبارک بسیج
دیگر مثل قدیم نیست، بسیج هم به قول امروزی‌ها آپدیت و به‌روز شده، تو پایگاه بسیج که قدم می‌گذاری، همه چیز منوط شده به حضور در «حلقات تربیتی صالحین» خلاصه اینکه ظاهرا تمام توان بسیج در حلقه صالحین متمرکز شده است. تربیت انسان برجسته در میدان رزم، دارای بنیه فرهنگی، خود جوش در عرصه سیاست، توانا در تبلیغ دین، مومن، بصیر، مجاهد، فعال و انقلابی. اینها انتظارات و توقعاتی است که رهبر معظم انقلاب و مسئولین بسیج مستضعفین از خروجی حلقات صالحین بسیج دارند.
حلقات صالحین در واقع، به منزله هموار کردن مسیر ظهور امام عصر(عج)، کادرسازی دوباره برای انقلاب و نیز جریان سازی فرهنگی در کشور، با هدف غالب شدن رویکرد فرهنگی در تشکل های فرهنگی، دینی است.
در مقایسه حلقه صالحین مدنظر رهبری معظم و مسئولین با حلقه صالحین کف پایگاه تا رسیدن به نقطه مطلوب خیلی فاصله مشاهده می‌شود. هفته گذشته مصاحبه‌ای با یکی از مربیان و فرماندهان موفق و دلسوز حلقه صالحین در قم انجام دادم تا از کم و کیف حلقه‌های صالحین پایگاهشان باخبر شوم، آن طور که از صحبت‌هایش متوجه شدم و همه حرفش را در اولین جمله‌اش جمع کرد گفت: کارمان آش دهن سوزی نیست و تا نقطه آرمانی فاصله زیاد است. البته با بازخوانی برنامه‌های تابستانی و غیرتابستانی (ایام تحصیل)، در جریان سختی‌های این کار مغفول فرهنگی در عصر حاضر قرار گرفتم و حق را تا حدود زیادی به ایشان دادم.
همه این مطلب را به گونه‌ای در زندگی خود تجربه کرده‌ایم و آن را تایید می‌کنیم که اثرگذاری یک صحبت رو در رو یا به قول امروزی‌ها فیس تو فیس (faceto face) یا مستقیم و چهره به چهره یک فرد سخنران، معلم یا مربی خوب با انسان خیلی بیشتر از گوش کردن یک سخنرانی کامل از اوست و ماندگاری آن مطلب در ذهن خیلی بیشتر است. از این رو ارتباط «رو در رو» یا «چهره به چهره» که از بهترین و کارآمدترین روش‌های کار فرهنگی شناخته شده است از سال 88 جزء برنامه‌های اصلی و پایه‌ای بسیج قرار گرفت ولی متأسفانه آنگونه که باید جز در برخی مناطق کشور جا نیفتاده و مهجور مانده است و برخی از فرماندهان پایگاه‌ها به همان سبک سنتی قدیم به اداره پایگاه می‌پردازند.
در یک نگاه کلی مزایای ارتباط «رو در رو» یا «چهره به چهره» مد نظر در حلقات صالحین را این گونه می‌توان برشمرد: 1. مخاطب ثابت و دسترس ما قرار دارد نه متغیر مانند مخاطب برنامه‌های یادواره‌های شهدا ، سخنرانی، گردان و... .2. هزینه این ارتباط پایین است. 3. ارتباطی فعال است نه منفعل. به این معنی که مربی منتظر مخاطب نمی‌نشیند بلکه خودش به سراغش می‌رود. 4. اثرگذاری بالا و ملموسی دارد. 5. شناخت بهتر مربی از اوضاع محل، جامعه و مردم. 6. وجود مخاطب یک دست با یک رده سنی در حلقات و آسان بودن کار برای مربی. و...
آسیب‌هایی نیز متوجه این ارتباط «چهره به چهره» در حلقات هست، چون بخشی از این ارتباط چهره به چهره ارائه پاسخ‌های تحلیلی از سوی مربی و سرگروه است که ممکن است تحلیل‌هایی مضرّ و گمراه کننده به خورد مخاطب بدهد. یکی از مشکلات دیگر این است که معمولا افراد بصورت مقطعی در پایگاه‌های مختلف بسیج چه دانشگاه، محله، مدارس و... حضور می‌یابند و کار مربی را سخت می‌کند. کمبود بودجه، کمبود افراد باصلاحیت، برنامه‌ریزی‌های نامناسب و ابلاغ‌های دست و پاگیر همه از آسیب‌های دیگر این ارتباط است.
حاصل سخن اینکه یقیناً با برنامه‌ریزی منسجم، نظارت مستمر و استفاده از افراد با صلاحیت و ظرفیت‌های موجود در بسیج، این ارتباط «رو در رو» یا «چهره به چهره» مدنظر در حلقات تربیتی صالحین انسان‌هایی مومن، بصیر، مجاهد، فعال و انقلابی را تحویل جامعه خواهد داد. انشاءالله.
لینک یادداشت در خبرگزاری بسیج: