دحوالارض
«وَ الْأَرْضِ و َمَا طَحَاهَا»
قسم به زمین و کسى که آن را گسترانیده است.
بیست و پنجم ماه ذی القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می‌کنند "روزی که زمین از زیر کعبه کشیده و گسترانیده شد".
گر چه این مطلب یعنی کشیده شدن و گسترانده شدن زمین در وحله اول عجیب به نظر میرسد اما تعریف واضح تر این موضوع این است که گفته شود:
پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود. این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است.
در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است که توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل و اهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است.
تعبیر به اینکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز، اجر بسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می‌نماید. درباره روزه این روز آمده است :
روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است.
روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است.
برای روزه دار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین است استغفار می‌کند و...
از دیگر اعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می‌شود و پس از نماز نیز دعایی است که در مفاتیح آمده است. و همچنین دعای "اللهم داحی الکعبه..." از دعاهای مخصوص این روز است.
روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسى(ع) متولد شده اند. و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله ، به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار نفر از راه شجره به مکه عزیمت نمودند که حضرت فاطمه (ع) و تمامى زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می‌کردند.
و نیز در روایتی است که در این روز قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام خواهد نمود.
التماس دعا