حجت شعبانی
تحقیقی کوتاه در مورد زیارت ائمه (ع) به ویژه امام حسین (ع) از راه دور
مفاتیح الجنان را به نیت تحقیقی در مورد زیارت ائمه و چهارده معصوم (ع) از راه دور تورق می کردم نگاهم افتاد به زیارت رسول خدا (صلى الله علیه وآله) از راه دور, حدود ده صفحه بود, شاید برخی مثل من حتی در عمرشان یکبار نیز توفیق و حوصله خواندن آن زیارت نصیبشان نشود. سایر ائمه (ع) مانند امام حسن(ع) و ائمه بقیع هم زیارت هایی داشتند مفصل.
اما زیاراتى که براى امام حسین(علیه السلام) نقل شده، بر دو قسم است: نخست زیاراتى است که مقیّد به زمان خاصّى نیست و «زیارات مطلقه» نام گرفته است. دیگر زیاراتى است که مخصوص زمان معیّنى مى باشد و «زیارات مخصوصه» نام دارد.
از طرفی در روایتی از امام عسکری علیه السلام یکی از نشانه‌های مؤمن زیارت اربعین ذکر شده است. (بحار الانوار، ج95، ص348) تو فکر بودم خدایی که همه جوره سنگ تمام برای اربابم امام حسین (ع) گذاشته, از فضیلت تربت و تسبیح حضرت گرفته تا برآورده شدن دعا و حاجات زیر قبه و چهل روز عزاداری ملائک و اهل آسمان برای سیدالشهدا, چه راهی برای ما جامانده های کم توفیق - بدون تعارف تنبل – برای زیارت اربعین گذاشته است.
در حال جستجو بودم ناگهان نگاهم به این روایت از سُدیر (یکى از یاران امام صادق(علیه السلام)) افتاد که به خوبى از آن استفاده مى شود که زیارت آن حضرت از دور نیز فضیلت بسیار دارد، به این صورت که در فضاى باز قرار گیرد و به راست و چپ نظر بیفکند، سپس سر خود را به سوى آسمان بلند کند و به جانب قبر امام حسین(علیه السلام) توجّه نماید و بگوید: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» که در مقابل آن براى او ثواب بسیار نوشته مى شود».( کامل الزیارات، باب 71، صفحه 287، حدیث 2.)
یا این روایت زیبا که راوى از امام صادق(علیه السلام)مى پرسد: فدایت شوم بسیار مى شود که یادى از امام حسین(علیه السلام) مى کنم در آن هنگام چه بگویم؟ فرمود: سه مرتبه بگو «صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ» که سلام به آن حضرت از دور و نزدیک به او مى رسد. (کافى، جلد 4، صفحه 575، حدیث 2.) واقعا از این سهل تر و آسان تر چیست.
دوباره بغض و کمی آه، علتش این است
حرم نرفته بمیرم...خجالتش این است
«سلام می دهم از بام خانه سمت حرم
ببخش نوکرتان را بضاعتش این است»
هنوز توبه نکرده، مرا خرید آقا
محبت و کرم یار سرعتش این است
به ذکر و نام قشنگش لبم شده شیرین
تمام لذت فرهاد و خلوتش این است
رقیق شد دل آلوده از گناهم باز
کمی ز معجزه ی چای هیئتش این است
به قطره قطره ی اشکم ملک خورَد غبطه
که اشکِ روضه ی ارباب قیمتش این است
شفای هر مرضی گشت، خاک تربت دوست
چه ها کند نظرش آنکه تربتش این است
عجیب نیست که بدکاره هم شود زاهد
که جذبه ی نظرِ یار، قدرتش این است
محبتش زِ ازل با گلم شد آغشته
که ماجرای من و عشق قدمتش این است
هوایِ مملکتِ سینه زن سیاسی هست
که گریه های سیاسی بشارتش این است
خوشا میانِ عزا جان دهم، همه گویند:
غلامِ کویِ حسینیه قسمتش این است
(شاعر : محمد جواد شیرازی)
حاصل سخن اینکه, انگار خدا به هر ترتیبی شده است می خواهد دست همه را بگذارد تو دست امام حسین(ع)؛ چه آنهایی که بلند همت هستند و چه کم همتان چون من. حالا شد که مفهوم جذب حداکثری را متوجه شدم.
لینک یادداشت در خبرگزاری ایکنا