«مگر خودتان حرف ندارید؟»
هیچوقت ندیدم حضرت امام(ره) از من توقعی داشته باشند. توقع ایشان از ما فقط این بود که گناه نکنیم. گاهی اوقات ما می‌نشستیم راجع به یک مهمانی یا راجع به چیزی صحبت می‌کردیم. ایشان می‌گفتند: «حرف غیر نزنید». می‌گفتیم: آقا این حرف کسی نیست. ما داریم یک مطلبی را می‌گوییم، چیزی را تعریف می‌کنیم. می‌فرمودند: «وقتی حرف غیر به میان آمد، شاید ناخودآگاه به غیبت کشیده بشود، مگر خودتان حرف ندارید؟ حرف خودتان را بزنید. چرا حرف غیر را می‌زنید؟»
فرشته اعرابی؛ گلهای باغ خاطره، ص134.