ملاصدرا مي گويد:
خداوند بينهايت است و لامکان وبيزماناما به قدر فهم تو کوچک ميشودو به قدر نياز تو فرود ميآيدو به قدر آرزوي تو گسترده ميشودو به قدر ايمان تو کارگشا ميشود
يتيمان را پدر ميشود و مادرمحتاجان برادري را برادر ميشودعقيمان را طفل ميشودنااميدان را اميد ميشودگمگشتگان را راه ميشوددر تاريکي ماندگان را نور ميشودرزمندگان راشمشير ميشودپيران را عصا ميشودمحتاجان به عشق را عشق ميشودخداوند همه چيز ميشود همه کس را…
به شرط اعتقادبه شرط پاکي دلبه شرط طهارت روحبه شرط پرهيز از معامله با ابليسبشوييد قلبهايتان را از هر احساس نارواو مغزهايتان را از هر انديشه خلافو زبانهايتان را از هر گفتار ناپاکو دستهايتان را از هر آلودگي در بازارو بپرهيزيد از ناجوانمرديها،ناراستيها، نامردميها…
چنين کنيد تا ببينيد خداوند چگونهبر سفره شما با کاسهاي خوراک و تکهاي نان مينشينددر دکان شما کفههاي ترازويتان را ميزان ميکندو در کوچههاي خلوت شب با شما آواز ميخواند